Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2016

ΣΥΡΙΖΑ: "Πωλείται" ελπίς.

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το κόμμα που αρχικά έδωσε ελπίδα, την οποία όμως στέρησε ή μετρίασε κατά πολύ (είναι θέμα ερμηνείας), στην πορεία ενός και μόνο (ή και μισού κατά πολλούς) έτους . Η ελπίς αυτή απευθύνθηκε σε τρία επίπεδα και αστόχησε - απογοήτευσε σχεδόν σε όλα.

Α. Έδωσε ελπίδα στην Ελλάδα (τους Έλληνες) και αυτό ήταν καλό, αλλά μετατράπηκε σε κακό. Οξύμωρο μεν, αλλά έτσι είναι, διότι η ελπίδα που πρόσφερε ήταν ανέξοδη. Δηλαδή, ήταν μια ελπίδα που δεν εδραζόταν στην λογική, αλλά στο συναίσθημα και ήταν άνευ κόπου. Στηριζόταν σχεδόν αποκλειστικά στα λάθη του παγκόσμιου συστήματος, στα διαχρονικά δίκαια της Ελλάδας, αλλά δεν διόρθωνε τα κακώς κείμενα στην χώρα, τουναντίον τα επέτεινε και την απομάκρυνε από την σκληρή πραγματικότητα. Πλέον το κόμμα αυτό, κατά πολλούς είναι οικονομικά, φορολογικά και ταξικά το πιο σκληρό, το πιο άδικο κόμμα εξουσίας ως σήμερα και ο τελειότερος εκφραστής και εφαρμοστής του συστήματος που κατήγγειλε.

Β. Όταν ανήλθε στην εξουσία έδωσε ελπίδα στους πρόσφυγες και μετανάστες, αλλά και τους την στέρησε εν πολλοίς μετέπειτα. Ο ερχομός του ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα, έδωσε πραγματικά στους πρόσφυγες μια οδό διαφυγής προς στο καλύτερο, τουλάχιστον τότε. Οι πρόσφυγες και όχι μόνο, πλέον ήταν (και είναι) ευκολότερο να έρθουν στην Ελλάδα, διότι η χώρα έγινε πιο "φιλική" προς αυτούς, αλλά το ίδιο και οι λαθραίοι μετανάστες. Ο δε μετανάστης και ο πρόσφυγας δεν είναι ταυτόσημες έννοιες και ο πρόσφυγας χρήζει μεγαλύτερης προτεραιότητας - προστασίας. Η στάση αυτή και παράλληλα η όξυνση του πολέμου στην Συρία, έλκυσε περίπου εκατονταπλάσιους επιπλέον από ότι παλαιότερα σε αριθμό ανθρώπους εξ' ανατολών και Αφρικής. Αριθμός τεράστιος, που πλέον δεν ήταν ικανό όχι να αντέξει η Ελλάδα, αλλά και όλη η Ευρώπη, αφού διαμαρτύρεται. Πλέον άρχισε να δυσχεραίνεται η προσέλευση των προσφύγων έναντι των μεταναστών, διότι λόγω αυξημένης ζήτησης, έγινε πιο ακριβή, με πιο ευτελή μέσα και πιο επικίνδυνη η μετάβαση στην Ελλάδα.  Αυξήθηκαν εν μέρει έτσι και οι θάνατοι στο Αιγαίο, αφού οι μετανάστες στην προσπάθεια φυγής τους για μια καλύτερη ζωή, εξομοιώθηκαν με τους πρόσφυγες. Όμως ο πρόσφυγας ως πιο ευάλωτος, κατά κανόνα χρησιμοποιεί τα πιο φθηνά μέσα και τις πιο ακραίες συνθήκες μετάβασης, αφού είναι σε μεγαλύτερη ανάγκη - απόγνωση από τον μετανάστη. Οι προσδοκίες των προσφύγων και των μεταναστών δεν ευοδώθηκαν σίγουρα στο βαθμό που αυτοί ενέμεναν και οδεύουν διαρκώς προς το χειρότερο με την δημιουργία hotspot και ουσιαστικά δεν ενσωματώνονται κοινωνικά.   

Γ. Έδωσε αρχικά ελπίδα και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες και λαούς. Ελπίδα στο ότι οι λαοί μπορούν να αντιδράσουν, αλλά παράλληλα αναίρεσε αυτήν την ελπίδα με τον χειρότερο τρόπο, όχι τόσο γιατί δεν τα κατάφερε, μάλιστα δυσχέραινε τις συνθήκες διαβίωσης των Ελλήνων, αλλά το ότι συνέδεσε την ελπίδα που προσέφερε με την ανευθυνότητα, την ουτοπία (το ψέμα) και την επιπολαιότητα. Έτσι, κατέστησε αυτήν (την ελπίδα) φρούδα. Οι εκ των υστέρων φρούδες ελπίδες, είναι προφανώς καλύτερο να μην υπήρχαν εξ' αρχής.


Το αν όλα αυτά έγιναν εσκεμμένα (βάση σχεδίου κατά κάποιους) ή λόγω ανικανότητας, ανευθυνότητας, επιπολαιότητας, δεν είναι εύκολο να διαπιστωθεί, δεν θεμελιώνεται στο παρόν (δεν είναι και ο στόχος αυτός), όμως το αποτέλεσμα είναι δεδομένο.